Pak een willekeurige krant en je krijgt een globaal overzicht van wat Nederland en de wereld zoal bezighoudt. Een kleine greep uit de dagelijkse werkelijkheid. Het Facebook-feestje in Haren is nog steeds onderwerp van gesprek. Ondertussen ontstaan er wannabe-facebook-feestjes. Die zijn -natuurlijk- gedoemd te mislukken. Het lijkt mij dat geen enkele burgemeester nog zin heeft om het allemaal maar over zich heen te laten komen. Dus ga zo door met die wegafzettingen, noodverordeningen en terugstuuracties.

Een deel van de omstreden rotsen. Foto: AP/Kyodo News via NRC.nl

Enige duizenden kilometers verderop waait een flinke tyfoon richting Tokio. Alsof ze daar al niet genoeg problemen hebben. Los van de naweeën van de tsunami, wordt er nu geruzied over een paar rotsen. Gekissebis over iets wat al eeuwen een punt van discussie en oorlog is. Misschien kan die wind ervoor zorgen dat de beruchte rotsen door de zee verzwolgen worden?

Op Curacao gaat het ook al niet van een leien dakje. De demissionair premier en zijn ministers zijn ontslagen door de gouverneur. Om een lang verhaal kort te maken: de demissionair premier is het hier niet mee eens, spreekt over een staatsgreep en heeft zich samen met zijn ministers opgesloten in Fort Amsterdam te Willemstad. Het zal mij benieuwen hoe dit afloopt.

Verder is het tegenwoordig beroepsrisico als je als inbreker door de bewoner gesnapt wordt en dit met je leven moet bekopen. Daar valt misschien iets voor te zeggen. Alleen de scheidslijn tussen recht en onrecht wordt zo wel steeds schimmiger. Misschien kun je beter uitgaan van het principe ‘behandel de ander zoals je zelf ook behandeld wilt worden’.

Ruim een week geleden was het ook nog eens burendag. Niets van gemerkt. Van die burendag dan. Rondom burendag worden er altijd van die -nietszeggende- onderzoekjes gedaan. Over of we wel zo blij zijn met onze buur. Wat zegt dat eigenlijk? Niets toch. Situaties veranderen dagelijks en wat voor de een leuk is, is dat voor de ander absoluut niet.

De een hoort gillende muziekinstallaties, krijsende kinderen, schreeuwende echtelieden. De ander hoort gezellige muziek, spelende kinderen en discussiërende echtparen. Dus, hoe objectief is zo’n onderzoek dan? Eigenlijk is het simpel: heb je er last van, dan is het overlast. En ja, er zijn regels voor geluid. Daar is zelfs een stichting voor.

En als de buurman van aria’s houdt, het liefst midden in de nacht, dan is dat geluidsoverlast. Daar lees je dus niets over in de krant.