Te overdonderd om maar te denken aan het schrijven van een stukje. Zo kun je het nog het beste omschrijven. Tien dagen zijn er inmiddels voorbij gegaan. Die dagen heb ik doorgebracht voor de tv, achter de computer, met de iPad op schoot. Niets wilde ik missen. En net als ieder ander wilde ik weten wie er aan boord zaten van MH17. Misschien mensen die ook ik ken?
Het is zomer. Deuren en ramen staan open. Je hoort hier en daar muziek en geklets. Er wordt gebarbecued, ’s avonds wordt ook de vuurkorf aangestoken. De visite mag lekker buiten zitten in plaats van in de muffe zithoek binnen. Huisdieren en kinderen mogen weer volop naar buiten. De mensen lijken vrolijker, uitbundiger. Alles kan en alles mag. Maar kan en mag alles wel?
Verhalen van Sandrijn Swarts
not noble, just Dutch
music and journeys | la mia finestra sul mondo
woordspel in beeld
Random observations and unsolicited advice
Omdat bloggen niet moeilijk is
Geluk, vertrouwen en een klein beetje moed
humor | musings | fiction
Pensierino 