Terwijl Israel en Palestijnse militanten uit de Gazastrook indirect aan het onderhandelen zijn, vraag ik me af hoeveel Nederlanders er stil staan bij oorlog. Waarschijnlijk heel weinig. Nu ben ik niet van plan om een stuk te schrijven over de oorlog in Israel en de Gazastrook. Maar als de huidige bezuinigingswoede in Den Haag door blijft gaan, hoop ik dat we nooit in wat voor oorlog dan ook terecht zullen komen.
Toen mijn man en ik enkele jaren geleden ons huis kochten, kwamen we er binnen een dag achter dat de vorige bewoners doe-het-zelvers waren. Toen we de keuken eens nader bekeken, zagen we kroonsteentje na kroonsteentje, verstopt achter de plint van het keukenblok. En dat alles op de vloer naast een afvoerbuis die los hing. Tel een en een bij elkaar op en je hebt een ravage. Dus oude keuken eruit, nieuwe erin. Onvoorziene kosten. Dat was onze eerste kennismaking met de kluscapaciteiten van de vorige bewoners.
Soms val je met de neus in de boter. Oftewel: je hebt het gelukkige toeval iets mee te maken dat positief voor je uitpakt. Je kan de uitdrukking ook sarcastisch gebruiken. Zo had ik zojuist het gelukkige toeval om een van mijn grootste nachtmerries uitgebeeld te zien worden door acteurs in een Amerikaanse ziekenhuisserie waar ik al zappend in beland was. Ik viel dus met mijn neus in de boter.
In het schrijversvak bestaat de term rond schrijven. Hoewel deze term op meerdere manieren gebruikt wordt, komt het op het volgende neer: waar je mee begint, daar eindig je ook weer mee. Heel veel schrijvers gebruiken deze formule. Let er maar eens op. Het leest prettig. En bovenal zorgt het ervoor dat de tekst een afgerond geheel is.
Verhalen van Sandrijn Swarts
not noble, just Dutch
music and journeys | la mia finestra sul mondo
woordspel in beeld
Random observations and unsolicited advice
Omdat bloggen niet moeilijk is
Geluk, vertrouwen en een klein beetje moed
humor | musings | fiction
Pensierino 