Na alle stress rondom wegwerkzaamheden, boilers en wel- en niet-werkend water, waren we vooral naar Italië gekomen om te genieten. Dat betekent dus gewoon het bezichtigen van stadjes, musea en andere – vanuit oudheidkundig oogpunt – interessante overblijfselen. En natuurlijk het welverdiende luieren in en rondom het Zweedse chalet en zwembad.

Het leuke van onze aankomst in Italië bij het vakantieadres was het feit dat we er eerst voorbij reden. Niet echt onze eigen schuld. Het naambordje lag op de grond en half verscholen in de bosjes. Maar goed, zo fris van geest als we waren, bedachten we al rijdend dat we er ook daadwerkelijk langsreden. Dat werd dus keren bovenop een berg. En voor iedereen die het nog niet begrepen heeft: voor Nederlandse begrippen heeft Toscane geen heuvels, maar gewoon bergen.