Het is de laatste dag van oudjaar, beter bekend als oorlogstijd in Nederland. Bij iedere knal wil ik wegduiken, terwijl ik probeer te voorkomen dat een van mijn katten zich weer klemzet tussen muur en boekenkast. De ander komt van schrik uit de kattenbak gerend – te vroeg natuurlijk.

Vuurwerk. Een voorzichtige schatting is al gegeven: 70 miljoen euro wordt weer tot pulp verschoten. Crisis? Welke crisis? Ik vind het bizar. Waarom zoveel geld uitgeven aan iets waar je nog geen seconde (per rotje, pijl of anders) plezier aan hebt? En waarmee je inmiddels een ruime meerderheid van de Nederlanders geen plezier doet?

Bizar vind ik ook het verdwijnen van kerstpakketten. Of de komst van kerstpakketten waarbij de boodschap totaal geen kerstgedachte uitstraalt. Zo hoorde ik onlangs over iemand die een koffer als kerstpakket had gekregen. In de koffer een aantal miniatuurflesjes (leeg!), hotelzeepjes, instant koffie, thee, winegums (omdat je daar lang mee kunt doen?). De boodschap: volgend jaar wordt een zwaar jaar. Kortom, u kunt uw koffers pakken en toedeloe!

Of dat gezin dat vorig jaar een levende kreeft als kerstpakket kreeg? Wat voor baas heb je dan? Het gezin was gelukkig niet moordzuchtig aangelegd: de kreeft leeft nu in het Dolfinarium. Of de onderwijsinstelling die al jaren geen kerstpakketten meer geeft onder het mom van: “Het is crisis. Sorry! ” (De echte reden: “We voeren al jaren wanbeleid  als het om onze financiën gaat, dus een kerstpakket van een tientje kan er ook niet meer vanaf. En nee, ook geen kerstkaart om je te bedanken voor je inzet in het afgelopen jaar.”)

Er zijn trouwens ook positieve missers in de kerstpakkettenbranche. Vooral het ‘cadeau klikken’ is daarin koploper. Vraag zes flessen wijn en je krijg zes dozen. Zo kan het dus ook.

In de avonturen van Kuifje is Kapitein Haddock een van de belangrijkste personages. Deze aan whisky verslaafde zeeman houdt van schelden. Veel en vaak minutenlang. Zijn meest bekende scheldwoord is ‘duizend bommen en granaten’. Als hij echt zou zijn geweest, zou hij vandaag aardig wat nieuwe woorden aan zijn lange lijst van scheldwoorden kunnen toevoegen.

Duizend bommen en granaten. Dat is oudjaar in Nederland. Een vage traditie met een hoop geknal en weinig inhoud. Voor volgend jaar wens ik een verbod op nutteloos knallen. Een mooie vuurwerkshow zoals in Sydney is daarentegen meer dan welkom. Dus Mark, doe nu eindelijk eens iets nuttigs daar in je torentje in Den Haag. Als een verbod te rigoureus voor je is, kun je dan tenminste ervoor zorgen dat er alleen nog maar geknald mag worden tussen 22.00 uur en 02:00 uur? Lijkt me een mooi besluit ter afsluiting van het kalenderjaar. Toch?

Duizend bommen en granaten. Daar gaat er weer eentje. Ik ga dekking zoeken. Voor nu wens ik iedereen een mooi, voorspoedig en gezond 2014 toe!