Het is een mooie morgen, zonnig en warm. Zomaar een julidag zonder zorgen.
Nieuw leven is onderweg,
zich van geen kwaad bewust.
De zomerbries ritselt door de blaadjes van de heg.
Hoe heerlijk is het leven.
Dan valt het buiten stil,
geroezemoes dooft uit.
De wereld vertraagd,
komt knarsend tot stilstand.
De mooie julidag vervaagd.
Dromen vallen uiteen,
hoog in een verre lucht.
Een daad zo gemeen.
Hoe oneerlijk is het leven.
Jaren gaan voorbij,
van zwart naar grijs en grauw.
Langzaam keert de verstilling om,
een stukje lichtblauw aan de horizon.
Strijdbaarheid blijft alom.
Nooit zal men vergeten,
van die zwartomrande julidag.
De lucht gevuld met hartekreten.
Hoe heftig is het leven.
Voor de mensen die niet meer zijn
en voor hen die achterbleven.
In memoriam MH17
17 juli 2014 - 17 juli 2019
The woods are lovely, dark and deep.
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,
And miles to go before I sleep.
~ Robert Frost, fragment uit: Stopping by Woods on a Snowy Evening (1922)
Eerder verscheen op Pensierino ook Tien dagen. Je kunt het hier teruglezen.
Mooi!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel!
LikeLike
Mook!
LikeGeliked door 1 persoon