Beste Majesteit,

Nog een paar nachtjes slapen en dan is het zover. Kijkt u er al naar uit? Voelt u zich als een kind dat wacht op Sinterklaas? Ik begrijp het wel. Nog even en u kunt uw haren los gooien. Wat een heerlijk gevoel zal dat zijn.

Toch vraag ik me af of u afgelopen woensdag – in de auto terug naar huis – niet een klein traantje hebt gelaten. U had immers net uw allerlaatste werkbezoek als koningin afgerond. U opende de replica van uw eigen huiskamer: de Oranjezaal. Was u er eigenlijk tevreden mee? Eerlijk zeggen hoor, als het toch niet helemaal is geworden wat u ervan had verwacht. Dat hebben wij – uw onderdanen – ook gedaan met ‘de W van wakker, stamppot eten‘.

Want wat een vertoning was dat, vond u niet? Je zou bijna geen koning meer willen worden. Lex en Max hebben het goed aangepakt door te zeggen dat ze hopen ‘mooi te worden toegezongen‘. Alleen ben ik bang dat zelfs mooi zingen niet gaat lukken. Het bewijs daarvoor leverde Eberhard van der Laan – u weet wel: burgemeester van Amsterdam – bij de Wereld Draait Door. Hij werd gedwongen het Koningslied te zingen. De woorden kreeg hij bijna niet over zijn lippen. En vies dat hij erbij keek. Heel begrijpelijk. Ik heb de tekst gelezen, het lied gehoord en direct daarna de petitie getekend. Het was vrésélijk!

Goed, nu even terug naar u. Het viel me op dat u zo ontspannen was tijdens uw laatste werkbezoek. Nog meer zelfs dan tijdens uw aankondiging van aftreden. U kwam met pretogen en u ging met pretogen, zeg maar. Vooral toen u de auto instapte en nog even olijk uit het raam wuifde. Dacht u toen aan al die mensen die u samen met Lex en Max al meer dan een jaar in het ootje hebt genomen? Het was – vind ik – het beste toneelspel van het afgelopen jaar. Terwijl Lex, zo zei hij in Het Interview, zich toch echt zo nu en dan bijna versprak. Zelfs die goeiige Mark wist van niets. En hij dacht nog zo op één lijn te zitten met uw zoon. Dat alleen al is een giller.

Het ziet er trouwens naar uit dat uw eigen afscheidsfeestje niet helemaal zonder slag of stoot gaat verlopen. De eerste rel is al een feit: de belangrijkste en heiligste dag in het jodendom – Jom Kipoer – valt samen met uw afscheid. En dat terwijl uw feestcomité “alle Nederlanders in gezamenlijkheid de kans [wil geven] de huidige vorstin te bedanken.” Dat gaat dus al niet meer lukken.

Neem daarom het heft in eigen hand. U bent niet voor niets 33 jaar koningin geweest. Nu bent u nog op tijd om aan te geven dat u niet gediend bent van slechte toneelstukjes, belachelijke quizzen of ander onheil producerend gedoe. En stel een dresscode in. Dan zijn we gelijk verlost van die rare oranje kleding, waarbij je niet meer ziet wat nu de voor- of achterkant is.

Met hoogachting,

B. Bonheur
Wassenaar

Als je het aandurft, beluister dan het officiële Koningslied. Of beluister de alternatieve versie: “Mijn naam is Willie“.
Op de website van het feestcomité kun je meer lezen over het afscheidsfeestje voor koningin Beatrix.